Ameryka słynie z tego, że na wiele reguł przymyka oko, ale można być pewnym, że za złe parkowanie lub przekroczony limit czasu mandacik będzie wlepiony NA PEWNO.
Na razie wszelkie mandaty, które zapłaciliśmy były tylko(!) za parkowanie ;) W Ameryce o pomyłkę w tej kwestii niezwykłe łatwo. Przede wszystkim trzeba wiedzieć co oznaczają kolory krawężników…
Czerwony – zakaz zatrzymywania się i parkowania
Biały – możliwość tylko chwilowego zatrzymania się – kierowca nie może opuszczać pojazdu
Żółty – zatrzymanie się i chwilowa wysiadka by np. coś doręczyć
Zielony – parkowanie na krótki czas (z reguły 15 minut)
Niebieski – parkowanie wyłącznie dla niepełnosprawnych
Ale to nie wszystko. Dodatkowo każda ulica lub nawet miejsce parkingowe zwykle ma swoje reguły nt. tego czy i w jakich godzinach można parkować. Co więcej, na drugi dzień te same zasady bywają już nieaktualne. Znaki z informacjami nt. parkowania stoją dosłownie wszędzie. Zanim się zaparkuje należy odpowiednio przeczytać co jest napisane. Mieszkańcy Nowego Jorku znają ten ból doskonale. W San Francisco nie jest inaczej – tu uroku dodaje jeszcze nieustanne podjeżdżanie pod stromą górkę, w dół, oraz znaki STOP nakazujące zatrzymywanie się jeszcze na wysokim wzniesieniu :) Bezkolizyjne zaparkowanie w takich warunkach to cud świata.
Gdy kolor krawężnika jest nieco zdarty, lub nie zauważy się parkometrów w okolicy, zwykle skutkuje to przyjemnością zapłacenia mandatu ok $40.00 – $60.00. Naszym oczom właśnie umknął ostatnio parkometr. Chwilę po nas obok zaparkował znajomy, który też nie zapłacił. Do samochodów wróciliśmy razem, on bez mandatu, a my wiadomo :)
Mandacik tutaj to kulturalna kopertka, do której zaleca się włożyć czek na odpowiednią kwotę, opłacić znaczek i odesłać. A że poczta wychodzi na przeciw i tak jak pisałam, listonosz sam odbiera listy ze skrzynek, to normalnie.. nic prostszego!
Zostaw odpowiedź